Nie jest to miejsce, do którego przychodzi się po receptę na leki czy skierowanie na badania, ani miejsce, w którym udziela się porad medycznych w razie przeziębienia czy niestrawności.
W szpitalnym oddziale ratunkowym nie powinna obowiązywać kolejność zgłoszeń według czasu przybycia. O tym, kogo najpierw diagnozować, decyduje lekarz na podstawie oceny stanu zdrowia pacjenta. Coraz więcej szpitali prowadzi wśród pacjentów SOR triaż. To metoda segregacji pacjentów na tych, którzy potrzebują pomocy natychmiast bądź pilnie, i tych, którzy mogą z medycznego punktu widzenia na pomoc poczekać.
Podstawowe kody triażu:
- Czerwony - bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia - pomoc musi być udzielona natychmiast;
- Żółty - przypadek pilny - pacjent powinien być przyjęty jak najszybciej;
- Zielony - przypadek stabilny - nie ma zagrożenia życia lub poważnego uszczerbku na zdrowiu - pacjent zostanie przyjęty wtedy, kiedy zostali przyjęci pacjenci z kodem czerwonym i żółtym.
Może się zdarzyć, że szpital stosuje bardziej rozwinięty system triażu i są dodatkowe kody: pomarańczowy i niebieski (im bardziej gorący kolor, tym pilniejszy przypadek).
Triażu nie może przeprowadzać pracownik rejestracji, chyba że jest ratownikiem lub innym profesjonalistą medycznym.
Pacjenci oznaczeni kodem zielonym (lub - jak to jest stosowane w niektórych szpitalach, także niebieskim) mogą zatem spędzić na SOR więcej czasu, jeśli do oddziału zgłosiło się i zostało przywiezionych karetkami wiele osób.
Podczas pobytu na SOR możesz być po diagnostyce skierowany na odpowiedni oddział szpitala, na obserwację w SOR lub wypisany do domu.
O szpitalnych oddziałach ratunkowych przeczytasz również na stronie internetowej NFZ
Podstawa prawna
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 2011 r. w sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego (Dz.U. 2015 poz. 178 z późń. zm.)
Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. 2017 poz. 2195 z późn. zm.)